امام خمینی (ره) از بزرگانی است که ثبات ایشان در معنویت زبان زد خاص و عام است. یکی از همراهان امام در نجف اشرف، نقل کرده است: ایشان در ماه مبارک رمضان هر روز ده جزء در ماه مبارک می خواندند، یعنی هر سه روز یک دوره قرآن می خواندند. برادران خوشحال بودند که دو دوره قرآن را خوانده اند، ولی بعداً می فهمیدند که امام ده یا یازده بار قرآن را ختم کرده است.یکی از فرزندان امام (ره) می گوید: شبی در ماه رمضان، من در پشت بام خوابیده بودم. خانۀ ایشان یک خانه کوچک 45 متری بود. بلند شدم دیدم که صدا می آید و بعد متوجه شدم که آقاست که در تاریکی در حال نماز خواندن است. دست هایش را طرف آسمان دراز کرده و گریه می کند.برنامۀ عبادی ایشان این بود که در ماه رمضان ، شب تا صبح نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح و مقداری استراحت، صبح زود برای کارهایشان آماده بودند. ماه رمضان برای ایشان، ارزش خاصی داشت، بدین جهت در این ماه ملاقات های خود را تعطیل می کرد تا بهرۀ بیشتری از برکات آن ببرد. ایشان می فرمود: “خود ماه رمضان کاری است” لذا کارهای دیگر را کم می کرد  و بیشتر به تلاوت دعا و قرآن می پرداخت. در این ماه شعر نمی خواند و نمی سرود و به شعر گوش هم نمی داد و دگرگونی خاصی متناسب به این ماه، در زندگی خود ایجاد می کرد. به گونه ای که سراسر این ماه را به تلاوت قرآن مجید، دعا و به جا آوردن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری می کرد. غذا بسیار کم می خورد. حتی در روزهای بلند و طولانی، روزه می گرفت، اما وقت افطار و سحر، آن قدر کم می خورد که خادمش فکر می کرد آقا چیزی از غذا نخورده است.borya.ir