امروز قدم زدن در هوای مسموم شهرها با انتشار پر سرعت ویروس بی حیایی و بی عفتی، برایمان سخت و غیر تحمل شده است، حتی اگر از سر دلسوزی و با مهربانی به امر به معروف و نهی از منکر اقدام کنی مورد ناسزا و فحاشی افرادی قرار می گیری که هیچ مبنای فکری و منطقی عقلایی برای این عمل زشت خود ندارند و مانند طبل توخالی فقط سر و صدا می کنند. الان است که حال دل مولای غریبان؛ امیرالمومنان را درک می کنم که در آن شرایط بی عدالتی و فریبکاری زراندوزن زر و زور و قدرت فرمود: فَصَبَرتُ و فی العین قَذًی، وَ فی الحَلقِ شجاً؛ خدایا! با این خار در چشم و استخوان در گلویم چه کنم! اللهم عجل لولیک الفرج.