قال امیر المومنین علی علیه السلام :الکتب بساتین العلماء   :     کتابها بوستانهای دانشمندان است

غرر الحکم ص245

قال  امیر المومنین علی علیه السلام : من تسلی بالکتب لم تفته سلوه  :   هرکس که با کتابها آرامش یابد . راحتی و آسایش از او سلب نمی گردد.                                                                                  غررالحکم ص233

قال امیر المومنین علی علیه السلام :   الکتاب ترجمان النیه   :  نوشتار ؛بیانگر قصد و نیت آدمی است

غر رالحکم درالکلم ص80

قال امیر المومنین علی علیه السلام :   عقول الفضلاءفی اطراف اقلامها  :خرده های دانشمندان در نوشتار آنان آشکار می شود                                                                                              غررالحکم ص365

قال امیرالمومنین علیه السلام :نعم  المحدث الکتاب :   کتاب نیکو گوینده ای است

غررالحکم ج6ص167

قال الصادق علیه السلام : احتفظوابکتبکم فانکم وف تحتاجون الیها :  کتابهای خویش را حفظ کنید زیرا به زودی به آنها نیازمند خواهید شد                                                                  بحار الا نوار ج2ص152

قال ابو عبدالله علیه السلام :  یاتی  علی الناس زمان هرج لا یا نسون فیه الا بکتبهم :     روزگار پر از فتنه ای بر مردم خواهد شد که جز به کتابهایشان انس و آرامش نگیرند                         کافی ج1ص52

با اراده و عزم راسخ خود به طرف علم و عمل و کسب دانش و بینش حرکت نمایند که زندگی زیر چتر علم و آگاهی آن قدر شیرین و انس با کتاب و قلم و اندوخته ها .آن قدر خاطره آفرین و پایدار است که همه ی تلخیها و ناکامیها دیگر را از یاد می برد.                                           حضرت امام خمینی ره

گرچه قریب به هشتاد سال از وفات این عارف وارسته می گذرد، ولی نسل جدید ارتباط معنوی خوبی با ایشان برقرار کرده است.

شاهد این ادعا می تواند ازدحام جمعیتی باشد که در هر ساعتی از شبانه روز گوشه‌ی صحن عتیق (انقلاب)، در حرم مطهر رضوی (علیه آلاف التحیة و الثناء) در کنار مرقد آن عالم جلیل القدر قابل مشاهده است.

بسیاری از افراد با اعتقاد راسخ به زیارت آن جناب مشرف می شوند و حاجات مادی خود را دریافت می کنند.

برخی نیز برای رفع گرفتاری های دنیوی یا بر آمدن حوائج خود، از دستور العمل های عرفانی او استفاده می نمایند.

فرزند ایشان «حاج شیخ علی مقدادی (ره)» در کتاب «نشان از بی نشان ها» نقل می کند:

سالها پیش پدرم فرموده بودند:

« باری مصمم شدم که به نجف اشرف رحل اقامت افکنم، لیکن در آن هنگام که در یکی از اطاقهای صحن عتیق رضوی در مشهد، به ریاضتی سرگرم بودم، در حال ذکر و مراقبه، دیدم که درهای صحن مطهر عتیق بسته شد و ندا بر آمد که حضرت رضا سلام الله علیه اراده فرموده اند که از زوار خویش سان ببینند.

پس از آن، در محلی جنب ایوان عباسی، در همین نقطه که اکنون مدفن پدرم می باشد، کرسی نهادند و حضرت بر آن استقرار یافتند و به فرمان آن حضرت درب شرقی و غربی صحن عتیق گشوده شد، تا زوّار از در شرقی وارد و از در غربی خارج گردند. در آن زمان دیدم که پهنه صحن مالا مال از گروهی شد که برخی به صورت حیوانات مختلف بودند و از پیشاپیش حضرتش می گذشتند و امام علیه السلام دست ولایت و نوازش بر سر همه آن زوار حتی آنها که به صور غیر انسانی بودند، می کشیدند و اظهار مرحمت می فرمودند.

پس از آن سیر و شهود معنوی و مشاهده آن رأفت عام از امام علیه السلام، بر آن شدم که در مشهد سکونت گزینم و چشم امید به الطاف و عنایات آن حضرت بدوزم. »

پدرم، پس از ذکر این واقعه، محل استقرار کرسی امام علیه السلام را برای مدفن خود، پیش بینی و وصیت فرمودند و بالاخره به خواست خدا، قبل از اذان صبح دوشنبه، در همان نقطه مبارک مدفون شدند.

انیس کنج تنهایی کتاب است

فروغ صبح دانایی کتاب است

بود بی مزد و منت اوستادی

ز دانش بخشدت هر دم گشادی

ندیمی مغز داری پوست پوشی

به سر کار گویایی خموشی

درونش همچو غنچه از ورق پر

به قیمت هر ورق زان یک طبق در

ز یک رنگی همه هم روی و هم پشت

گر ایشان را زند کس بر لب انگشت

به تقریر لطایف لب گشایند

هزاران گوهر معنی نمایند

جامی

فرزندان رسول خدا صلى الله عليه و آله در وجود اين بانوى پارسا، مادر خود را مى ديدند، و رنج فقدان مادر را كمتر احساس مى كردند. ام البنين سلام الله عليها ، فرزندان دخت گرامى رسول اكرم صلى الله عليه و آله را بر فرزندان خود كه نمونه هاى والاى كمال بودند مقدم مى داشت و بخش عمده محبت و علاقه خود را متوجه آنان مى كرد.
تاريخ جز اين بانوى پاك كسى را به ياد ندارد كه به اصطلاح فرزندان هووى خود را بر فرزندان خويش مقدم بدارد. ليكن ام البنين سلام الله عليها توجه به فرزندان رسول خدا صلى الله عليه و آله را فريضه اى دينى مى شمرد، زيرا خداوند متعال در كتاب خود همگان را به محبت آنان دستور داد،و آنان امانت و ريحانه رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند. ام البنين با درك عظمت آنان به خدمتشان قيام كرد و در اين راه از بذل آنچه در توان داشت دريغ نورزيد.
گويند همان روز كه پاى در خانه مولا عليه السلام گذاشت ، حسنين عليه السلام هر دو مريض بوده و در بستر افتاده بودند. اما عروس تازه ابو طالب عليه السلام به محض آنكه وارد خانه شد خود را به بالين آن دو عزيز عالم وجود رسانيد و همچون مادرى مهربان به دلجويى و پرستارى آنان پرداخت . چنانكه گفته مى شود خود نيز پس از چندى به مولا پيشنهاد داد كه به جاى فاطمه ، كه اسم قبلى واصلى وى بوده ، او را ام البنين صدا زند، تا حسنين عليه السلام از ذكر نام اصلى او توسط مولا عليه السلام به ياد مادر خويش ، فاطمه زهرا سلام الله عليها ، نيفتاده و در نتيجه خاطرات تلخ گذشته در ذهنشان تداعى نگردد و رنج بى مادرى آنها را آزار ندهد.

السلام علیک یا ام البنین

هرگز یکباره به همه چیز نخواهی رسید همانطور که نمی توانی یکبار برای همیشه غذا بخوری.

طوبی لکم! که اهل سرزمین اسلامید

طوبی لکم! که شیعه ی مسلمانید

طوبی لکم! که خامنه ای رهبر دارید

طوبی لکم! که فاطمه الگو دارید

طوبی لکم! که قیامت شفیع دارید

السلام علیک یا فاطمه الزهراء سلام الله علیها

بی بی جان…

هزاران کلید هم بیاورند،

قفل دلتنگی های دلم را باز نمی کند

شاه کلید دلم ، فقط نگاه توست….

ایا م فــاطمیه تسلیت باد.

حضرت فاطمه سلام الله علیها به یکی از فرزندان سفارش می کند:

الزم رجلها فان الجنه تحت اقدامها.

در خدمت مادر باش زیرا بهشت زیر پای مادر است.

کتاب فرهنگ سخنان فاطمه زهراء(س)،ص265