بسم الله قاصم الجبارین
حاج قاسم سلیمانی، سرداری ایرانی از دیار کریمان، کرمان بود. او پیرو مکتب حسینی روح الله بود و با لبیک رهبرش از عنفوان جوانی درنبرد با دشمنان در تمامی صحنه های جنگ تحمیلی، حضوری عاشقانه و خالصانه داشت. او آرزوهای بزرگی داشت : آرزوی شهادت ؛ آرزوی آزادی قدس ؛ آرزوی نجات تمامی مظلومان ؛ آرزوی پاک شدن زمین از لوث آمریکا و اسرائیل غاصب و…. او برای رسیدن به آرزوهای مقدسش، نزدیک به چهل سال مجاهدت کرد. در خاورمیانه هرکجا ندای مظلومی را می شنید لبیک می گفت. او اشداء علی الکفار و رحماء بینهم بود. اوغلیظ بر کفار و ظالمان اما مانند پدری مهربان برای فرزندان شهداء بود. او نقشه برای نجات مظلومان و آزادی قدس می کشید و دشمنانش نقشه برای او و امثال او. شیاطین خبیث زمانه، تاب و تحمل چنین سردار مجاهدی را که نقشه هایشان را بی رنگ می کرد،نداشتند و دست به ترور ناجوانمردانه او زدند. او به مقام والای شهادت یرزقون عند ربهم و آرزوی قلبی اش رسید و پاکیزه شد و نزد ارواح مطهر جاودانه گردید؛ اما این شهید عزیز با شهادتش به ما تفکر و مکتب سلیمانی داد؛ مکتب نبرد با ظالمان و دفاع از مظلومان عالم، مکتبی که رزمندگانش مخلص و بدون مرزند و هر کجا ندای مظلومی را می شنوند لبیک می گویند.

… به خاطر عشق است که فداکاری می‌کنم.
به خاطر عشق است که به دنیا با بی‌اعتنائی می‌نگرم و ابعاد دیگری را می‌یابم.
به خاطر عشق است که دنیا را زیبا می‌بینم و زیبائی را می‌پرستم.
به خاطر عشق است که خدا را حس می کنم، او را می‌پرستم و حیات و هستی خود را تقدیمش می کنم.
عشق هدف حیات و محرک زندگی من است.
زیباتر از عشق چیزی ندیده‌ام و بالاتر از عشق چیزی نخواسته‌ام.

مقام معظم رهبری:عزت امروز اسلام و مسلمين ثمره خون شهدا است.

شاهدی گفت به شمعی کامشب

در و دیوار ، مزین کردم

دیشب از شوق نخفتم یکدم

دوختم جامه و بر تن کردم

دو سه گوهر ز گلوبندم ریخت

بستم و باز به گردن کردم

کس ندانست چه سحر آمیزی

به پرند ، از نخ و سوزن کردم

صفحۀ کارگه ، از سوسن و گل

به خوشی چون صف گلشن کردم

تو به گرد هنر من نرسی

زانکه من بذل سرو تن کردم

شمع خندید که بس تیره شدم

تا ز تاریکیت ایمن کردم

ادامه »

بار سفرش را بست؛ دلم می خواست کنارم بمونه. گفتم: خانواده دل تنگ تو هستند، کمی بیشتر پیشمون بمون. نگاهی از سر مهر به من انداخت و گفت: پدر جان اگر یک ترکش کوچک به من اصابت کند، دیگر به جبهه نخواهم رفت. دیگر کلامی نگفتم. قسمت رفت و به خواست خدا شاهد بزمگاه عشق حق گشت و سربی داغ به جمجمه اش نشست و کلامش خیلی زود به حقیقت پیوست. او در اوج زیستن به آسمان پرکشید.

پدر شهید قسمت شیرازی، هفته نامه حیات طیبه، ش124، ص4

تازه آزاد شده بود، خانمان از جمعیت خالی نمی شد.

دسته دسته میومدن دیدنش، یک خروار ظرف هم که برای پذیرایی بود جمع شده بود تو آشپزخانه.

صبح زود که بلندشدم دیدم یک دونه ظرف هم نمونده.

نصف شب بلند شده بود تنهایی بدون اینکه کسی بیدار بشه همه رو شسته بود. شهید میثمی

منبع: هفته نامه حیات طیبه، ش115

گفتم: چرا برنمی گردی عقب با این همه ترکش؟

گفت: آدم برای این خرده ریزها که بر نمی گردد.

ترکش باید اندازه لیوان باشه تا آدم خجالت نکشه برگرده عقب.

آخرسرهم با یکی از همین ترکش های لیوانی رفت……

منبع: هفته نامه حیات طیبه،ش115