فَإِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ الْقَدْرِ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَبْرَئِيلَ فَهَبَطَ فِي كَتِيبَةٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى الْأَرْضِ وَ مَعَهُ لِوَاءٌ أَخْضَرُ فَيَرْكُزُ اللِّوَاءَ عَلَى ظَهْرِ الْكَعْبَةِ وَ لَهُ سِتُّمِائَةِ جَنَاحٍ مِنْهَا جَنَاحَانِ لَا يَنْشُرُهُمَا إِلَّا فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ فَيَنْشُرُهُمَا تِلْكَ اللَّيْلَةَ فَيُجَاوِزَانِ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ يَبُثُّ جَبْرَئِيلُ الْمَلَائِكَةَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَى كُلِّ قَائِمٍ وَ قَاعِدٍ مُصَلٍّ وَ ذَاكِرٍ وَ يُصَافِحُونَهُمْ وَ يُؤَمِّنُونَ عَلَى دُعَائِهِمْ حَتَّى يَطْلُعَ الْفَجْرُ فَإِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ نَادَى جَبْرَئِيلُ يَا مَعْشَرَ الْمَلَائِكَةِ الرَّحِيلَ الرَّحِيلَ فَيَقُولُونَ يَا جَبْرَئِيلُ فَمَا صَنَعَ اللَّهُ تَعَالَى فِي حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص فَيَقُولُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَظَرَ إِلَيْهِمْ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَعَفَا عَنْهُمْ وَ غَفَرَ لَهُمْ إِلَّا أَرْبَعَةً قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ هَؤُلَاءِ الْأَرْبَعَةُ مُدْمِنُ الْخَمْرِ وَ الْعَاقُّ لِوَالِدَيْهِ وَ الْقَاطِعُ الرَّحِمِ وَ الْمُشَاحِن‏. بحار الانوار، ج 93، ص337

…… اى جبرئيل خداوند نسبت به درخواستهاى مؤمنين از امّت محمّد چه كرده است؟ گويد: خداى متعال امشب به آنان نظر رحمت كرده و از آنان گذشت نموده و گناهانشان را آمرزيده است مگر چهار كس را. رسول خدا فرمود: و اين چهار كس: شرابخوار، و عاقّ والدين، و كسى كه قطع رحم كرده، و كينه توز ميباشند.

امام رضا عليه السلام :هفت چيز است كه بدون هفت چيز ديگر مسخره آميز است: كسى كه به زبان خود استغفار كند اما در دلش [از گناه ]پشيمان نباشد، خودش را مسخره كرده است، كسى كه از خدا بهشت بخواهد امّا در برابر سختيها شكيبا نباشد، خود را به سخره گرفته است ، كسى كه خواهان موفقيت باشد امّا نكوشد، خودش را به باد تمسخر گرفته است، كسى كه جوياى دورانديشى باشد امّا احتياط نورزد، خودش را ريشخند كرده است، كسى كه از آتش دوزخ به خدا پناه برد امّا خواهشهاى دنيايى را رها نكند، خود را به باد تمسخر گرفته است و كسى كه خدا را ياد كند ولى براى ديدار او نشتابد خود را ريشخند كرده است.مواعظ العدديه ص328

*رُوِيَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنيِنَ عَلَيْهِ السَّلامُ: إنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ سَألَ رَبَّهُ فِي لَيْلَةِ الْمِعْراجِ فَقالَ: يا رَبِّ! أيُّ الاْعْمالِ أفْضَلُ؟فَقالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: لَيْسَ شَيْءٌ عِنْدِي أفْضَلَ مِنَ التَّوَكُّلِ عَلَيَّ وَالرِّضا بِما قَسَمْتُ.

از امير مؤمنان(عليه السلام) روايت شده است كه: پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) در شب معراج از پروردگارش پرسيد: پروردگارا! برترين و شريفترين كارها كدام است؟خداوند عزّوجلّ در پاسخ فرمود: هيچ عملى نزد من بالاتر از توكل بر من و راضى بودن به آنچه كه من قسمت كرده ام، نيست.

*الإمام عليّ عليه‏‌السلام في حَديثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِيَّ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَيلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . يا رَبِّ ، دُلَّني عَلى عَمَلٍ أتَقَرَّبُ بِهِ إلَيكَ .
قالَ: اِجعَل لَيلَكَ نَهاراً ونَهارَك لَيلاً .
قالَ: يا رَبِّ ، كَيفَ ذلِكَ؟
قالَ: اِجعَل نَومَكَ صَلاةً ، وطَعامَكَ الجوعَ .
يا أحمَدُ ، وعِزَّتي وجَلالي ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لي بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّةَ : يَطوي لِسانَهُ فَلا يَفتَحُهُ إلاّ بِما يَعنيهِ ، ويَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ويَحفَظُ عِلمي ونَظَري إلَيهِ ، ويَكونُ قُرَّةُ عَينَيهِ الجوعَ .
يا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَةِ ، وما وَرِثوا مِنها .
قالَ: يا رَبِّ ، ما ميراثُ الجوعِ؟
قالَ: الحِكمَةُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَيَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّةُ المُؤنَةِ بَينَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ، ولا يُبالي عاشَ بِيُسرٍ أم بِعُسرٍ .
يا أحمَدُ ، هَل تَدري بِأَيِّ وَقتٍ يَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَيَّ؟
[ قالَ: لا ، يا رَبِّ ] .
قالَ: إذا كانَ جائِعاً أو ساجِداً . 

امام على عليه‏‌السلام: در حديث معراج: پيامبر صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم در شب معراج، از پروردگار خود خواست و چنين گفت: پروردگارا ! مرا به كارى راه نماى كه با آن به تو نزديك شوم.
فرمود: شبت را روز، و روزت را شب بدار .
پرسيد: پروردگارا! چگونه چنين توان كرد؟
فرمود: خواب خويش را نماز، و خوراك خود را گرسنگى قرار بده.

اى احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هيچ بنده‌‏اى برايم چهار چيز را تضمين نمى‏‌كند، مگر اين كه او را به بهشت در مى‌‏آورم:
-زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است، نگشايد؛
-دل ‏خويش را از وسواس حفظ كند؛
آگاهى من از او و اين را كه او در زير نگاه من است، پاس بدارد؛
و نور ديده‏‌اش، در گرسنگى باشد.
اى احمد! كاش، شيرينىِ: گرسنگى، سكوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند، چشيده بودى!
پرسيد: پروردگارا ! ارث گرسنگى چيست؟
فرمود: حكمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، كم ‏هزينگى براى مردم، حقگويى، و اهمّيت ندادن به اين كه در گشايش و آسانى مى‏‌زيد يا در سختى و دشوارى.

اى احمد ! آيا مى‏‌دانى با كدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب مى‏‌جويد؟
گفت: نه، اى پروردگار!
فرمود : آن هنگام كه گرسنه يا در حالت سجده باشد.

حدیثى را از «مواعظ العددیه» حضرت آیت الله مشکینى نقل کرده اندکه پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) به على(علیه السلام)فرمودند :
اى على جبرئیل به من گفت :
آرزو داشتم بخاطر انجام هفت کار از جنس بشر باشم تا بتوانم آنها را انجام دهم.

1ـ در نماز جماعت شرکت کردن.

2ـ همنشینى با علما.

3ـ اصلاح و آشتى برقرار کردن بین دو نفر که با هم قهر هستند.

4ـ محبت و نوازش نمودن نسبت به یتیمان.

5ـ عیادت مریض نمودن.

6ـ تشییع جنازه کردن.

7ـ در موسم حجّ به حاجیان در مکه آب دادن.

بعد پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) به على(علیه السلام) مى فرماید: یا على در انجام این امور جدّى و کوشا باش.

قال الامام الحسن العسکری:

«جُعِلَتِ الْخَبائِثُ فى بَيْت وَ جُعِلَ مِفْتاحُهُ الْكَذِبَ.»
تمام پليدى ها در خانه اى قرار داده شده و كليد آن دروغگويى است.

(بحار الانوار، ج78، ص377)

قال الامام موسی الکاظم علیه السلام :

تفَقَّهوا فی دینِ الله فإنَّ الفقه مفتاحُ البَصیرة، وتَمامُ العِبادة و السّببُ إلی المنازل الرفیعة و الرُّتبِ الجَلیلة فی الدین و الدنیا،و فَضلُ الفَقیه علی العابد كَفَضلِ الشمسِ علی الكواكب و مَن لَم یَتَفَقَّه فی دینهِ لَم یَرضَ اللهُ لهُ عملاً.

در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، كلید بصیرت و كمال عبادت و سبب تحصیل مقام های والا و مراتب شكوهمند در امور دین ودنیاست. و برتری فقیه بر عابد، مانند آفتاب است بر كواكب، و كسی كه در دینش فهم ِعمیق نجوید، خداوند هیچ عملی را از او نپسندد.

تحف العقول ص410

روزی خدا را نخور و هر گناهی دلت خواست انجام بده

از ولایت خدا بیرون برو و هر گناهی دلت خواست انجام بده

جایی برو که خدا تو را نبیند بعد هر گناهی دلت خواست انجام بده

وقتی ملک الموت خواست قبض روحت کند او را از خودت دفع کن و هر گناهی  دلت خواست بکن

وقتی مالک آتش تو را داخل آتش قرار می دهد تو نرو و هر گناهی دلت خواست انجام بده

امام حسین علیه السلام، بحارالانوار، ج75، ص126

قال الحسین علیه السلام:

آنچه را طاقت نداری با زحمت بر خود مبند.

آنچه را که بدست نمی آوری دنبال نکن.

بر آنچه قدرت نداری حساب باز نکن.

جز به اندازه ای که به دست می آوری نبخش.

جز به اندازه ای که کار انجام داده ای پاداش نخواه.

جز به آنچه از طاعت خدا رسیدی خوشحال مباش.

موسوعه کلمات امام حسین علیه السلام، ص767

درهای آسمان در چهار موضع از سر رحمت گشوده می شود:

هنگام نزول باران

هنگام نگاه کردن فرزند به چهره پدر و مادر

هنگام گشوده شدن در کعبه

هنگام ازدواج

مستدرک الوسایل ج14 ص152

حضرت رسول اکرم (ص) به حضرت علی (ع) وصیت می کند که:

یا علی! چهار خصلت است که هر کس آنها را دارا باشد، خداوند برای او خانه ای در بهشت می سازد:

کسی که یتیمی را پناه دهد، به ناتوانی ترحم کند، به پدر و مادرش نیکی کند و به زیردستانش به محبت رفتار نماید.

من لایحضره الفقیه ج4 ص352

قال ابو عبدالله (علیه السلام): موضع قبر الحسین (علیه السلام) ترعة من ترع الجنة.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: جایگاه قبر امام حسین (علیه السلام) درى از درهاى بهشت است.

کامل الزیارات، ص ۲۷۱، باب ۸۹

((صفوان جمّال )) از حضرت ابى عبداللّه (علیه السلام) حديثى طولانى را نقل كرده و در ضمن آن مى گويد:
محضر مبارك امام (علیه السلام) عرضه داشتم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه نزد قبر مطهّر آن حضرت (امام حسين (علیه السلام)) نماز بخواند؟
حضرت فرمودند: كسى كه نزد قبر آن جناب دو ركعت نماز بخواند چيزى را از خدا نخواسته مگر آنكه حق تعالى آن را به وى اعطاء مى فرمايد.
عرض كردم : چه اجر و ثوابى است براى كسى كه از آب فرات غسل كرده و سپس به زيارت آن حضرت رود؟
امام (علیه السلام) فرمودند: هنگامى كه با اراده زيارت آن حضرت از فرات غسل مى كند تمام گناهانش ‍ ريخته شده و پاك مى گردد، مثل اينكه تازه از مادر متولد گرديده .
عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه خودش بخاطر جهتى نمى تواند به زيارت رود ولى ديگرى را مجهّز ساخته و به زيارت فرستد چه مى باشد؟
حضرت فرمودند:
در مقابل هر يك درهمى كه خرج كرده خداوند متعال به قدر كوه اُحُد از حسنات به وى داده و چند برابر هزينه اى را كه متحمل شده برايش باقى مى گذارد، و نيز بلاهائى كه نازل شده را از وى دور مى گرداند و همچنين مال و دارائى وى را حفظ و نگهدارى مى فرمايد.

امام حسین علیه السلام می فرمایند:

همانا مردم برده های دنیا هستند و دین بازیچه زبانشان می باشد؛

حمایت و پشتیبانی از دین تا آنجاست که زندگی شان در رفاه باشد،

آنگاه که در بوته امتحان قرار گیرند، دینداران کم خواهند بود.

بحارالانوار، ج78، ص117

امام سجاد عليه السلام فرمود:

سه حالت و خصلت در هر يك از مؤمنين باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قيامت در سايه رحمت عرش الهي مي باشد و از سختي ها صحراي محشر در امان است:

اوّل آن كه در كارگشايي و كمك به نيازمندان و درخواست كنندگان دريغ ننمايد.

دوّم آن كه قبل از هر نوع حركتي بينديشد كه كاري را كه مي خواهد انجام دهد يا هر سخني را كه مي خواهد بگويد آيا رضايت و خوشنودي خداوند در آن است يا مورد غضب و سخط او مي باشد.

ادامه »

امام صادق (ع):
مدت زندگی مردم بیشتر با احسان و نیکو کاریشان تعیین می شود تا با عمر مقدّر و بیش از آنکه به سبب فرا رسیدن اجل خود بمیرند بر اثر گناهان خویش می میرند.

بحار الانوار ج 5 ص 140

دانش‌آموزی می‌گفت: هر وقت پای من به لیوان آب می‌خورد پدرم می‌گوید: مگه لیوان به این بزرگی را نمی‌بینی؟ ولی هر وقت پای خودش به لیوان می‌خورد و آب روی فرش پخش می‌شود با عصبانیت می‌گوید: اینجا، جای لیوان گذاشتن است؟!

پيامبر اكرم(ص) فرمود: خداوند می ‏فرمايد: ولايت على بن ابيطالب دژ محكم من است، پس هر كس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.

رسول گرامی اسلام می فرمایند:

دوستان خوب مثل عطر فروشند اگر عطرهایشان را به تو ندهند بوی عطرهایشان به تو خواهد رسید.

کنزالعمال، ج9